Rondreis veelzijdig Bretagne met de auto, route + kaart

Pointe Sainte-Mathieu biedt een ongewoon spectaculair beeld van wat de noordwestkust van Bretagne is: een overdonderend zeelandschap met puntige rotsen, indrukwekkende kliffen en duinenpaadjes om als wandelaar heel dicht tot bij dit meest zuidelijke punt van de Bretoense noordwestkust te kunnen geraken. Enkele huizen, horeca en verblijfsmogelijkheden, en een parking voor de vele toeristen die naar hier komen afgezakt.

Je ziet een vuurtoren die opvalt niet alleen omdat hij in het wit geschilderd is met in grote rode letters Saint-Mathieu erop, maar ook zijn ligging is uniek want omringd door ruïnes van een abdij uit de 11de eeuw. Naast de vuurtoren is een klein museum over de geschiedenis van de abdij. En zeggen dat hier ooit een stadje lag. Nu resten er enkele huizen. Vanop de top van de vuurtoren (betalende toegang) kan je wel 50 km ver kijken bij ideale omstandigheden. Op de kliffen kan je wandelen, maar bij winderig weer blijft het opletten ... geblazen.    

Brest ligt in een inham (zo'n 25 km lengte) van de Bretoense kust en door die ligging is Brest altijd al een strategische plek geweest. Dat wisten de Romeinen destijds al die er dan ook een militaire vesting bouwden. Veel later (12de eeuw) verrees er een imposant kasteel. Dit kasteel en de maritieme haven zijn vaak het mikpunt geweest van vijanden. Ook nog in de Tweede Wereldoorlog toen de Duitsers er een werf voor onderzeeërs hadden ingericht.

De tol die de haven ervoor moest betalen was zwaar. Brest werd bijna volledig plat gebombardeerd met als gevolgd dat het huidige uitzicht een relatief recente opbouw verraadt. Gelukkig is het kasteel nog een getuige van vroegere tijden. Je kan het bezoeken.

Een andere bezienswaardigheid is Océanopolis, buiten de stadskern gelegen. In drie paviljoens krijg je er op spectaculaire manier het leven in de verschillende oceanen wereldwijd te zien. Een halve dag uittrekken voor een bezoek is miniem. Diverse aquaria met prachtige gekleurde tropische vissen, haaien, zeehonden, robben, zeesterren, een simulatie van een afdaling naar een onderzeebasis, alles over het noord- en zuidpoolgebied, enz.    

Langs de zuidwestkust van Bretagne is het genieten van de schuimende zee, van pittoreske dorpjes, middeleeuwse stadjes, een citadel, vakwerkhuizen, een drijvend zeevaartmuseum, scheepsmaquettes, enz. Twee bijzondere plekjes, zeg maar 'puntjes', zijn Pointe du Van en Pointe du Raz. Laatstgenoemde ligt helemaal in het uiterste westelijke punt van de kust. Omdat er zovéél toeristen inmiddels kwamen werd de heide er vernield. Maar het landschap werd hersteld en de toeristische voorzieningen simpelweg verhuisd ver weg van de heide. Via een wandelpad stap je rond een landtong van de zuidwestkust met schitterende uitzichten.

Pointe du Van ligt noordelijk van 'du Raz', dit is de noordwestkust van Bretagne nabij Finistère. Deze klif is eveneens een trekpleister. Er loopt een GR pad (vrij goed gemarkeerd). Van hieruit prachtig uitzicht op het genoemde andere 'punt' Pointe du Raz.   

In Carnac, wel even ten noorden van het stadje zelf, zie je menhirs en dolmen zoals je ze ook aantreft in het nog meer bekende Stonehenge (V.K.). De stenenrijen dateren uit het neolithicum tijdperk, ruim 4500 jaar vóór onze jaartelling. Ze staan er in rijen van 8 tot 11, bijna evenwijdig aan elkaar verdeeld over drie gehuchten: Le Menec, Kermario en Kerlescan. Over de betekenis zijn al vele boeken geschreven.

Een soort kalender met rituelen rond de zon en de maan? Nog meer raadsels duiken op. Hoe kon men toen zo'n zware stenen verplaatsen? Sommige zijn tot 4 meter hoog. De zones van de stenen zijn uit preventieve bescherming enkel toegankelijk van oktober tot en met maart. In de lente en de zomer mag je ze enkel zien van achter een omheining. In het Musée de Préhistoire steek je heel wat op van dit  mytisch fenomeen.     

Quiberon is een schiereiland t.h.v. de Golf van Morbihan. Door aanslibbing ontstond de verbinding met het vasteland. Er is maar één toegangsweg zodat het er vrij druk kan zijn. Langs weerszijden zie je een totaal andere kust. Ten westen is het vrij ruw met kliffen, grotten, diepe afgronden, kreekjes, ... De zee kan er flink tekeer gaan en houdt zich niet in. Het water klotst als gek tegen de rotsen. Zwemmen is hier taboe. Wandelen kan wel en dan kan je genieten van Pointe du Percho, een weergaloos uitzichtpunt, en dat kan ook gezegd worden van het Pointe du Kervihan. Ze behoren tot wat hier de Côte Sauvage heet.

Het plaatsje Quiberon zelf ligt aan de oostkust. Hier liggen de mooie zandstranden en de Ecole nationale de Voile, bekend trainingscentrum voor surfers, zeilers, kite-surfers. In Quiberon vind je tevens de conserverie La Belle-Îloise dat je kan bezoeken. Deze visconservenfabriek heeft winkels in Knokke en Nieuwpoort.